< NAAR ALLE BLOGS
Laat het los.
En dan zegt men dat je het “moet loslaten”.
Dat zei men mij zelfs heel vaak… alsof ik dat zelf niet wist.
Maar hoe dan, wanneer dan?
Iedere maand stond ik er weer voor: eisprong, in spanning afwachten, teleurstelling verwerken, loslaten, weer een eisprong….
Ik wilde het zo graag, ik wilde het zo ontzettend graag tegen mijn ouders en vrienden kunnen zeggen: ik ben zwanger!
De wonderen bleken echter de wereld nog niet uit.
Of beter gezegd: niet alle wondertjes hebben al voet op deze wereld gezet.
Het duurde bij ons 7 jaar van wens tot baby.
Een lastige reis vol lessen en groei… en met een mooie bestemming.
De kans was heel klein.
Niet meer verwacht en toen plots… in verwachting.
Met de geboorte van onze dochter kwamen de lange jaren ver achter ons te liggen.
Zij stond los van het verdriet. Maar had ik alle verdriet goed verwerkt?
Of had ik nog werk te doen daar in mijn buik?
Ik bleek nog wel wat verdriet te hebben opgeslagen.
En dat mocht er allemaal uit. Daarvoor mocht ik opnieuw door de pijn.
De miskraam die ruim twee jaar na de geboorte van onze dochter volgde, hielp me bij dit loslaten.
Rouwverwerking
Ik sprak een mooie jonge vrouw die haar dierbare vader heeft moeten loslaten.
“Het doet zeer” zei ze. En dat voel ik.
Iemand verliezen kan heel veel pijn doen. Fysiek zelfs en je kunt er ook ziek van worden.
Het slokt je op, het rouwproces.
Een dierbare verliezen is misschien wel de grootste pijn die we kennen hier op aarde.
Elisabeth Kübler Ross heeft het over de vijf fases van rouwverwerking waar je (deels of geheel) doorheen beweegt bij verlies.
Ze zijn in iedere situatie en bij ieder persoon anders van intensiteit en ook de volgorde staat niet vast.
Het zijn: ontkenning, boosheid (protest), vechten of onderhandelen, depressie en aanvaarding.
Wat belangrijk is bij het verwerken van verlies (of dat nou een ouder, partner, kind, zwangerschap, huisdier, baan of huis is)
is dat je de tijd neemt voor deze fasen. We zijn geneigd om veel te snel weer verder te gaan.
Luister, voel en gun jezelf de tijd die je nodig hebt.
Verlangen
Omdat bij een kinderwens (zoals bij mij het geval was) de verwerking van het verlies zo kort op elkaar volgt (iedere maand) én omdat er geen persoon of iets is om los te laten, behalve de wens, het willen, ga je er vaak maar half doorheen.
Frustratie en verdriet zakken steeds verder je lijf in.
Je kunt verzuurt raken, in paniek raken zelfs.
Loslaten is het laatste waar je aan denkt, dat voelt als een risico. Toch?
De wens loslaten voelde bij mij als iets heel erg tegendraads.
Want wat als het dan helemaal verdwijnt?
Toch gaat het hierom als men zegt dat je ‘het’ beter kan loslaten.
Daarmee zet je de deur juist open want je stapt opzij en geeft het leven de kans om binnen te komen.
Want wat je (gefrustreerde) wens doet is de doorgang blokkeren.
Verwar overigens wens (hoofd=willen) niet met je verlangen (hart) om zwanger te zijn en moeder te worden.
Een soort oer-roeping voor sommigen.
In mijn praktijk begeleid ik je naar je verlangen, naar je hart.
En je zult merken dat daar het willen daar kan kalmeren.
En nog dieper, in je buik, je schoot, daar mag het ook rustig worden. Ga daar eens met jouw liefde voelen wat je nodig hebt.
Het is een stap die je naar innerlijke rust kan brengen zodat het leven weer toegang heeft.
Vaak zet ik kruiden in om je te helpen met het loslaten van het verdriet.
Ze openen ook jouw hart zodat het licht weer toegang heeft.
Je moet het uiteindelijk zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen.
Wil je samen met mij kijken hoe je het leven weer kunt uitnodigen?
Ik ben er graag voor je.
💚 Cindy

De zoete geur van haar wortel maakte alles weer goed.
Een geur die me herinnert.
Aan levens waarin ik ook deze liefdevolle strijd leverde met de natuur.
Die me altijd het inzicht gaven in (denk)patronen die mijn leven willen bedwingen.
En om de kruiden te oogsten die helend zijn voor de mensen om me heen.

Deze week ontmoete ik een prachtig mens in mijn praktijk. Haar verhaal had een kern die ik de regelmatig tegenkom: ze durft niet te vertrouwen op haar eigen gevoel. Of eigenlijk weet ze nauwelijks te herkennen wat haar gevoel is, wat haar waarheid is. En anderen proberen constant binnen te dringen in haar hart en hoofd. En veroorzaken daar chaos. Een tweestrijd. Zoals we die op het moment in de wereld zien. We worden allemaal in onze eigen stukken uitgedaagd. Zo binnen...zo buiten... En je omgeving spiegelt dat wat er aan het licht wil komen. Wat getransformeerd mag worden. Waar je klaar voor bent. JONG GELEERD Ze leerde als kind al dat haar gevoel er niet toe deed. Haar gevoel werd door niemand bevestigd. In tegendeel. En bovendien leek het niet te kloppen met de werkelijkheid waarin ze zich begaf. Zo leerde ze al heel jong dat ze er niet op kon vertrouwen. En nu is ze volwassen en leeft ze in een wereld die aan alle kanten aan haar trekt en duwt. En ze is daar doodmoe van geworden. Ze geeft te vaak toe aan dat wat anderen van haar verwachten. En bevindt zich nu moment in haar leven waar veel niet meer klopt voor haar. Maar ze heeft de energie niet om ervoor te gaan staan. Ze laat haar hoofd hangen en weet het even niet meer. BERNAGIE, WAT WIL JE ONS ZEGGEN? En zoals wel vaker riep een kruid mij nog voor de sessie. Het kwam als beeld en gevoel tot me, ik sloeg een kruidenboek open voor bevestiging en ja hoor...Bernagie. Duidelijk. En hoewel ik haar nog niet eerder ontmoet had, bleek het achteraf heel erg passend te zijn. Ik liet het kruid tot me spreken. Bernagie zegt: "Ik ben er voor wie het hoofd laat hangen. Voor wie moe is en uitgestreden. Ik geef je de moed en de kracht om naar binnen te gaan. Mijn bloemetjes kleuren van roze naar blauw zodra we gekust zijn door de bijtjes. Dit zou je als symbool kunnen zien van het naar binnen keren, naar je hartruimte, om daar jezelf in liefde ontvangen... en om tot nieuwe inzichten te komen. Daar breng ik je naartoe. Naar je hart. De plek waar je jouw eigen moed en kracht kunt vinden. Om door te kunnen gaan op het pad dat je voor dit leven gekozen hebt. Om je eigen waarheid te gaan zien. Over jezelf. Over de wereld waarin je je begeeft. En om van daaruit jouw leven opnieuw vorm te geven." BERNAGIE VOOR LICHAAM EN GEEST We kunnen allemaal zo af en toe wel wat nieuwe moed gebruiken. En ondersteuning gebruiken bij het loslaten van het oude. Zeker nu. De wereld is in rap tempo aan het veranderen. En dat kan soms heel spannend zijn. We komen van alles tegen wat onze aandacht wil. Wat getransformeerd wil worden in ons systeem. En het is veel wat we te verwerken hebben. Heel veel. Bernagie helpt je bij het afvoeren (fysiek en emotioneel) wat niet goed voor je is. Wat niet (meer) klopt voor je. De slijmstoffen, looistoffen en saponinen in dit kruid zijn vlijtige schoonmakers. Een goed team samen! En Bernagie helpt je onderscheid te maken tussen (jouw) goed en fout, zodat je je hart beter kunt volgen. We kennen dit kruid in de vorm van olie (omega 6) en een tinctuur (in homeopatische verdunning). Bernagie is helend voor de vrouwelijke organen, de huid, is preventief te gebruiken bij hart - en vaatziekten, versterkt je immuniteit en zenuwstelsel en verzacht de luchtwegen. Het is bovendien ondersteunend bij droge hoest, bronchitis, griep en verkoudheid. Ook bij depressie en burn-out geeft het je de kracht om eruit te komen. De olie koop je bij een gezondheidswinkel, de tinctuur kun je bij mij bestellen in de SHOP (kies voor Borago•Bernagie). Het is ook één van de kruiden in de kruidenkuur WEERSTAND . Voor heel specifieke werking en of het voor jou is (contra-indicaties) is het verstandig om een afspraak te plannen of je (huis)arts te raadplegen. Je kunt me ook altijd een e-mail sturen met je vraag. TERUG NAAR HAAR Tijdens de sessie zag ik een groep van zo'n 10 lichtwezens die om haar heen stonden. Toen ik haar daarover vertelde zei ze dat iemand haar dat ooit eerder had gezegd. Het is duidelijk dat ze er niet alleen voor staat en dat ze iets moois te doen heeft in dit leven. Maar eerst mag ze haarzelf helen en haar eigen hart gaan voelen. Hierbij kan ze haar 'familie van Licht' altijd om hulp vragen. Ze heeft ze nu gevoeld en ze staat er meer voor open. De sessie bracht haar wat ze nu nodig heeft om de volgende stappen te zetten in haar leven. Ze laat me later nog via een berichtje weten dat ze zich zachter en rustiger voelt. Dat ze verandering voelt. Ze ging na de sessie in ieder geval goed naar huis. Met een oprechte glimlach. En daar gaat het mij om. Heb jezelf lief. 💚 Cindy

Niks. En tegelijkertijd alles. (er is altijd meer dan één waarheid). Want in de natuur gaat het om gedijen. Om vloeiend meegaan in de stroom van liefde en tijd. Alles gebeurt wanneer het gebeuren moet. Niks staat op de verkeerde plek. Er is geen oordeel, uitsluiting, afwijzing, angst, radeloosheid… Alleen vrede. Alles klopt. Altijd.

De zomer is bijna klaar met haar furore. Haar vuur brandde dit jaar weer intens. Het is het innerlijke vuur die ze ieder jaar tot expressie weet te brengen in duizend kleuren en meer. Binnenkort zucht de herfst een lange zachte frisse uitademing voor de lange koude inademing van de komende winter. Wat is het leven mooi als je met een open hart kijkt. Een dans tussen de seizoenen. Tussen mannelijk en vrouwelijk. Tussen aarde, vuur, water en wind. Tussen vlinders die nog snel even paren op deze zonnige dag. Een continue in- en uitademen. Met de stilte daar tussenin als brug naar het nieuwe. Alles leeft. Ik leef.

Zilverschoon… Ik plukte haar uit de berm waar ze klein en laag bij de grond nauwelijks zichtbaar was. Langs een fietspad met geen fietser die haar ooit heeft opgemerkt in de schaduw van de fraaie Kastanje-dames. Een paar kleine stekjes groef ik voorzichtig met mijn handen uit. En ik zette haar, dankbaar dat ik haar gevonden had, even later in onze tuin. Want ik weet van haar kracht.