MOOI MENS
Wat is het heerlijk buiten nu!
Mijn lievelingsweer!
Zon, maar niet te warm, niet teveel wind, maar wel lekker fris zo in de morgen en avond, grond voldoende nat, alles komt nu tot bloei, het leven staat aan. Geniet jij er ook zo van?
BEN JE ER?
Leef je in verbinding met jezelf, je hart, je wezen en de wereld om je heen?
En gebruik je je gevoeligheid als de voelspriet die je altijd de juiste weg wijst?
Laat je de mooie dingen bij je binnen komen? Echt. Oprecht.
De natuur die prachtig in bloei staat.
Vogeltjes die druk zijn met hun nestjes en heen en weer racen om hun kleintjes te voorzien van wormpjes?
De buurvrouw die je vriendelijk goedendag wenst zonder oordeel, zonder bijbedoelingen.
Ouderwetse vriendelijkheid. Je zou het bijna vergeten zijn.
Bijtjes en hommeltjes, mieren en kevertjes...druk, druk, druk.
Wat is het gezellig buiten. Ben je erbij?
Ben je wakker?
DOODMOE
Of laat je je door de wereld raken waardoor je constant van je centrum weggedreven wordt?
In een waas leeft en de dag weer om is voor je er erg in hebt.
"Wat heb ik nou gedaan vandaag?"
Laat je je in je angsten en onzekerheden raken en weet je er geen raad mee?
Is het teveel. Te snel. Kun je het leven bijbenen?
Is je gevoeligheid een open wond waardoor je eigen rommel naar buiten gewerkt wordt in de vorm van boosheid en over-emotionele uitbarstingen.
En ook kwetsbaar, open en zonder enige zeggenschap over wat er binnen mag komen?
En wie. En wanneer. Waardoor je volloopt en doodmoe wordt.
Niks leuk. Toch?
JIJ KIEST
Als sensitieve mensen hebben we een keus hoe we gebruik maken van onze gevoeligheid.
Sterker nog: je moet kiezen. Want anders slokt het leven je op.
Want we zijn gevoelig.
En er komt dagelijks een stroom aan informatie binnen.
Je kunt het als zegen zien want dankzij je gevoeligheid kun je een leven in alle facetten, alle kleuren van het spectrum en met de fijnste trillingen ervaren. Als je daarvoor kiest. Bewust.
Of je ziet het als een last omdat het leven maar binnen komt denderen...zonder te vragen.
Zo lijkt het althans.
Maar weet je, we hebben een keus. Altijd.
Hoe ga ik dan als sensible om met wat er allemaal speelt op het moment?
A World gone mad.
Nou eigenlijk vrij simpel.
Als ik angst of weerstand tegenkom dan kijk ik het aan. Punt.
Ik voel waar het in mijn lijf zit en vraag het wat het wil.
Ken ik het? Welke plaat staat op herhaling?
Soms gaat dat makkelijk, soms kost me dat echt wel een dag of wat waarbij ik door dieptes in mezelf heen moet. Maar ik weet hoe. Dat scheelt de wereld.
Soms vraag ik hulp bij anderen.
En als ik er doorheen beweeg merk ik dat het snel verdwijnt. Oplost.
Het was echt niet altijd zo.
Mijn leven leek vooral op het scenario hierboven waarbij ik opstond, meebewoog met de meute en 's avonds uitgeput weer mijn nest ingleed. Bleh. Ik wist dat het anders kon. Maar ik was te moe om te bedenken hoe. En waarom mijn leven sowieso was zoals het was. Leeg. Saai. Nutteloos.
RUST
Oh en ik neem steeds meer rust.
Hoewel ik innerlijk wel steeds meer rust ervaar omdat ik steeds minder geraakt wordt, omdat ik steeds meer in mezelf opgelost heb, kunnen er soms drukke dagen of periodes bijzitten.
Tussen drukke momenten door, na een drukke dag, hebben mijn lichaam en mijn hoofd rust nodig.
Een voetenbadje met wat zout helpt me altijd als mijn hoofd te vol zit.
De energie van rommel zakt zo de aarde in.
Een goede vriend en fanatieke triatleet gaf me ooit één van de waardevolste tips mee:
RUST IS ONDERDEEL VAN DE TRAINING.
Laat die maar eens een paar keer door je heen stomen.
En kijk eens hoe je je gevoeligheid een positieve turn kunt geven.
En als het je niet alleen lukt dan weet je me te vinden.
Ik laat je graag zien hoe je het licht in jezelf kunt vinden.
Waardoor het leven leuk kan worden.
Fijn. Of zelfs fantastisch!
Heb jezelf lief.
💚 Cindy